พึม [ADV] mutteringly ; mumblingly

Syn. พึมพำ, พึมๆ พำๆ

Def. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อยๆ

Sample. เขาบ่นพึมว่า โชคไม่เข้าข้างเขา