พึมพำ [V] mumble ; mutter; murmur

Syn. งึมงำ, พึมๆ พำๆ

Def. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อยๆ

Sample. หล่อนได้ยินเขาพึมพำอยู่คนเดียว