พง [N] thicket ; clump; brush

Syn. ดง

Def. ดงหญ้าหรือดงไม้ที่เป็นหมู่ๆ

Sample. ชาวเขาเป็นพวกที่มีอาชีพทำไร่เลื่อนลอย หักล้างถางพงโดยพลการเพื่อทำการปลูกฝิ่น