พงไพร [N] forest ; jungle; woods

class. ที่, แห่ง

Syn. ป่า, ดง, พนาลัย, ไพร, พนา, พงพี

Def. คงหญ้าหรือดงไม้ที่รวมกันเป็นผืนป่า

Sample. กรมป่าไม้อาจฝันเฟื่องไปว่าพงไพรที่ถูกเผาทิ้งไปแล้วนั้นคงจะกลับเขียวชอุ่มขึ้นมา