คำศัพท์ : บุญ
บุญ [ADJ] good ;
Def. ที่มีคุณงามความดี
บุญ [N] virtue ; merit; good deeds; goodness
Syn. บุญกุศล
Ant. บาป
Def. ความดี, คุณงามความดี
Sample. คงเป็นเพราะผลบุญที่เขาสร้างไว้ เกิดมาชาตินี้เขาเลยสบาย