คำศัพท์ : บุญญานุภาพ บุญญานุภาพ [N] power as a result of accumulated merit ; merits; might of righteousness; power of merit; result of good deeds Syn. บุญญาธิการ Def. อำนาจแห่งบุญ Sample. พระองค์ทรงเป็นขัตติยะกอปรด้วยบุญญานุภาพที่จะปกป้องปัดเป่าภยันตรายจากข้าศึกศัตรู |