ทะเลาะ [V] quarrel ; exchange words; argue; dispute; wrangle

Syn. วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้ง

Ant. ปรองดอง, สามัคคี

Def. ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน

Sample. รัฐมนตรีคนนี้สร้างปัญหาจนขัดแย้ง หรือทะเลาะกับคนอื่นมามากแล้ว