ทะเลาะวิวาท [V] brawl ; quarrel and fight

Syn. วิวาท, ทะเลาะ

Ant. ปรองดอง, รักใคร่ปรองดอง

Def. ทุ่มเถียงและต่อสู้กัน

Sample. เขาเที่ยวทะเลาะวิวาทกับใครต่อใคร ไม่เลือกหน้า