คับแค้น [ADV] distressfully ; troubledly; miserably; needily

Syn. ขาดแคลน, ยากจน, ยากไร้, ขัดสน, ฝืดเคือง, ลำบาก

Sample. เด็กบางคนที่ขมขื่นใจจากชีวิตที่ต้องอยู่อย่างคับแค้นและถูกทารุณจากผู้ใหญ่ที่ตนอาศัยอยู่ด้วย