คำศัพท์ : คับแค้นใจ คับแค้นใจ [V] be resentful ; harbour feeling of anger/resentment Syn. แค้นใจ, คับแค้น Ant. สบายใจ, โล่งใจ Def. โกรธและอึดอัดเพราะไม่สามารถทำตามที่ใจต้องการได้ Sample. ถ้าในการทำงานแต่ละวัน ต้องได้ฟังแต่คำพูดที่ไม่เป็นมิตร ชีวิตการทำงานของเรา คงเครียดและหดหู่ใจ คับแค้นใจ ไม่อยากจะทำงานในที่นั้นอีก |