ขืน [V] force ; compel; coerce

Syn. บังคับ

Ant. เชื่อฟัง, ทำตาม, ยินยอม

Def. ไม่ควรทำแต่ยังกล้าทำ

Sample. ถ้าพ่อแม่ขืนให้หล่อนแต่งงาน หล่อนจะหนีออกจากบ้าน

ขืน [V] disobey ; object; defy; resist; oppose

Syn. ขัด, ขัดขืน, ฝ่าฝืน

Ant. เชื่อฟัง, ยินยอม, ทำตาม

Def. ยั้งไว้หรือบังคับไว้ไม่ให้เป็นไปตาม

Sample. กรรมกรพยายามรวมตัวเพื่อขืนอำนาจของพวกนายทุน