ขืนใจ [V] act against ; compel

Syn. ฝืนใจ

Def. ไม่ยอมทำตามที่ใจต้องการ

Sample. เธอจะขืนใจตัวเอง หลอกว่ารักเขาไปได้อีกนานสักแค่ไหน

ขืนใจ [V] rape ; commit a rape

Syn. บังคับ, ข่มขืน, ปลุกปล้ำ

Def. บังคับให้ยอมทำตามในทางประเวณี

Sample. น้าชายขืนใจหลานทั้ง 2 คนมานาน โดยที่พ่อแม่เด็กไม่รู้เรื่องเลย