คำศัพท์ : อาย อาย [V] be ashamed ; be pale from shame; suffer shame; be embarrassed Def. รู้สึกขายหน้า Sample. เขาอายเพื่อนๆ ในห้องเกินกว่าที่จะบอกว่าแม่ของเขาเป็นโสเภณี |
คำศัพท์ : อาย อาย [V] be shy ; be timid; be bashful Syn. เขินอาย Def. รู้สึกกระดาก Sample. เธออายจนหน้าแดงเมื่อผมส่งช่อดอกไม้ช่อโตให้เธอ |