อายุขัย [N] end of life ; death

Syn. การสิ้นอายุ, ความตาย

Sample. เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่าลง ลูกก็มีหน้าที่เลี้ยงดูตอบแทนไปจนสิ้นอายุขัย

อายุขัย [N] average age ; life span; limit of life

class. ปี

Def. อัตรากำหนดอายุจนสิ้นอายุ

Sample. แต่ก่อนประชากรในประเทศที่พัฒนามีอายุขัยโดยเฉลี่ยไม่เกิน 45-50 ปี แต่ปัจจุบันอายุยืนยาวขึ้นมาก