คำศัพท์ : ประหวั่น
ประหวั่น [V] fear ; dread; be frightened; be afraid of; be fearful; be in dread of
Syn. กลัว, หวาดหวั่น, ครั่นคร้าม, พรั่นพรึง, พรั่นใจ
Ant. กล้าหาญ, กล้าสู้
Sample. เขาไม่เคยประหวั่นผู้ใด