นอกใจ [V] be unfaithful ; be adulterous; be philandering; be incontinent; be disloyal; be infidel

Def. ประพฤติไม่ซื่อตรงต่อกันระหว่างคนที่เป็นคู่รักกัน

Sample. สามีของวรรณานอกใจเธอ จึงทำให้เธอเป็นโรคประสาท