คับแค้นใจ [V] be resentful ; harbour feeling of anger/resentment

Syn. แค้นใจ, คับแค้น

Ant. สบายใจ, โล่งใจ

Def. โกรธและอึดอัดเพราะไม่สามารถทำตามที่ใจต้องการได้

Sample. ถ้าในการทำงานแต่ละวัน ต้องได้ฟังแต่คำพูดที่ไม่เป็นมิตร ชีวิตการทำงานของเรา คงเครียดและหดหู่ใจ คับแค้นใจ ไม่อยากจะทำงานในที่นั้นอีก