คร่ำครวญ [V] lament ; moan and groan; grieve

Syn. ครวญ, ร่ำไห้, โหยไห้, รำพัน

Ant. ร่าเริง, ยินดี, ครึกครื้น

Def. ร้องร่ำรำพัน

Sample. เมื่อสามีของเธอตายนั้นเธอคร่ำครวญอย่างหนัก