คำศัพท์ : คร่ำครวญ
คร่ำครวญ [V] lament ; moan and groan; grieve
Syn. ครวญ, ร่ำไห้, โหยไห้, รำพัน
Ant. ร่าเริง, ยินดี, ครึกครื้น
Def. ร้องร่ำรำพัน
Sample. เมื่อสามีของเธอตายนั้นเธอคร่ำครวญอย่างหนัก