คำศัพท์ : two-faced
two-faced [ADJ] ; ซึ่งมีสองหน้า
Syn. deceitful; cavilling; treacherous
Related. ซึ่งตีสองหน้า, ซึ่งหลอกลวง
two-faced [ADJ] ; หลอกลวง
two-faced [ADJ] ; ที่มีสองหน้า