คำศัพท์ : sporadic
sporadic [ADJ] ; ซึ่งเกิดขึ้นนานๆ ครั้ง
Syn. occasional; irregular
Related. ที่เกิดขึ้นเป็นพักๆ, เป็นระยะๆ
Ant. continuous
sporadic [ADJ] ; กระจัดกระจาย
Syn. isolated; separate; unconnected
Related. บางตา, ห่างๆ, กระจายๆ