scant [ADJ] ; ขาดแคลน

Syn. scarce; insufficient; limited

Related. ไม่พอเพียง, มีน้อย, เกือบไม่มี

scant [VT] ; ทำให้ขาดแคลน (คำโบราณ)

Related. ทำให้ลดน้อยลง,ทำให้ไม่เพียงพอ

scant [ADV] ; อย่างขาดแคลน

Related. อย่างไม่เพียงพอ, อย่างขัดสน