runaway [N] ; ผู้หลบหนี

Syn. escapee; deserter; refugee

Related. คนหลบหนี, คนที่วิ่งหนี, ผู้วิ่งหนี

runaway [ADJ] ; ซึ่งวิ่งหนีไป

Syn. escaped; fugitive

Related. ซึ่งหลบหนีไป, ซึ่งเตลิดไป

runaway [ADJ] ; ที่ควบคุมไม่อยู่

Syn. out of control

runaway [ADJ] ; ชนะอย่างง่ายดาย (คำไม่เป็นทางการ)

Syn. easily won