คำศัพท์ : reprobate
reprobate [N] ; คนเลวทราม
Syn. profligate; rake; scoundrel
Related. คนสารเลว, คนเลว
reprobate [N] ; ผู้โดนสาปแช่ง (ทางศาสนา)
reprobate [ADJ] ; เลวทราม
Syn. immoral; wicked
Related. เลวร้าย
reprobate [VT] ; ตำหนิ
Syn. curse; revile
Related. ประณาม, สาปแช่ง
reprobate [VT] ; ไม่ยอมรับ
Syn. abhor; disapprove
Related. ปฏิเสธ