คำศัพท์ : genteel
genteel [ADJ] ; ีซึ่งทำหัวสูง
Syn. pretentious; prim; formal
Related. แสร้งทำเป็นผู้ดี, สุภาพ, มีมารยาท
Ant. honest; cultured
genteel [ADJ] ; เกี่ยวกับแวดวงสังคมชั้นสูง