คำศัพท์ : frequent
frequent [ADJ] ; ซึ่งเป็นประจำ
Syn. chronic; regular; repeated
Related. ถี่, บ่อย, ชุก, เป็นนิจสิน, ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
Ant. occasional; sporadic
frequent [VT] ; ไปบ่อย
Related. ไปเป็นประจำ