คำศัพท์ : ไพฑูรย์ ไพฑูรย์ [N] chrysoberyl ; cymophane; cat's eye class. ก้อน, เม็ด Syn. เพชรตาแมว, แก้วสีไม้ไผ่ Def. รัตนะอย่างหนึ่ง ในจำพวกนพรัตน์ มีสีเหลืองแกมเขียวหรือน้ำตาลเทา มีน้ำเป็นสายรุ้งกลอกไปมา Sample. หินก้อนนี้มีสีเหลืองปนเขียวเหมือนสีของไพฑูรย์มาก |