ใจลอย [V] be absent-minded ; be dreamy; be inattentive

Syn. เหม่อลอย

Def. มีความรู้สึกเลื่อยลอยอย่างเผลอตัว

Sample. บรรดาผู้ที่นั่งฟังเทศน์นั่งพนมมืออยู่อย่างนั้น แต่ใจลอยไปถึงไหนๆ ก็ไม่รู้ ไม่ได้ตั้งใจฟังเทศน์ฟังธรรมอะไร

ใจลอย [ADJ] absent-minded ; dreamy; inattentive; abstracted; wandering (mind)

Syn. เหม่อลอย

Sample. เขาเดินเหมือนคนใจลอยออกจากบ้านเช่าตรงไปที่สะพาน