คำศัพท์ : ใจบุญ ใจบุญ [ADJ] kind-hearted ; generous; kind; charitable; benevolent; bountiful; benign Syn. ใจดี Ant. ใจบาป,ใจชั่ว Sample. พระครูได้นำรถยนต์ออกไปรับอาหารและสิ่งของจากคนใจบุญที่บริจาคช่วยเหลือทางวัด |
คำศัพท์ : ใจบุญ ใจบุญ [V] have kind heart ; be kind-hearted; be good-natured; be kind; be benevolent; be generous Syn. ใจดี Ant. ใจบาป,ใจชั่ว Def. มีใจฝักใฝ่ในการบุญ, มีเมตตากรุณา Sample. แม่มักจะใจบุญสุนทานกับคนยากไร้เสมอ |