แอสไพริน [N] aspirin ;

Def. สารประกอบอินทรีย์ชนิดหนึ่ง มีสูตร CH3COO.C6H4.COOH ชื่อทางเคมี คือ acetylsalicylic acid ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว หลอมละลายที่ 133 ํ ซ. ใช้ในทางการแพทย์เป็นยาลดไข้ และระงับปวด

Sample. แอสไพรินต้องกินหลังอาหาร และดื่มน้ำตามอย่างน้อย 1 แก้ว