แหนงหน่าย [V] be bored ; be weary; be fed up with

Syn. เบื่อหน่าย, เอือม, ระอา, หน่ายแหนง

Def. รู้สึกระอาเพราะหมางใจ

Sample. ฉันแหนงหน่ายกับการกระทำของเธอเต็มที่แล้ว