คำศัพท์ : แหง่
แหง่ [N] calf ;
class. ตัว
Syn. ลูกแหง่, ลูกกะแอ
Def. เรียกลูกควายตัวเล็กๆ ตามเสียงที่มันร้อง
แหง่ [N] baby ; kid
class. คน
Syn. ลูกแหง่, เด็ก
Def. เรียกเด็กตัวเล็กๆ
แหง่ [N] kid ;
Syn. ลูกแหง่
Def. เรียกคนที่โตแล้วแต่ยังติดพ่อติดแม่เป็นต้น หรือยังทำอ้อนเหมือนเด็กเล็กๆ
Sample. เธอโตแล้วแต่ยังทำตัวเป็นลูกแหง่ติดแม่อยู่อีก