แหกคอก [ADJ] unconventional ; unorthodox; eccentric

Syn. แหวกแนว, ผ่าเหล่า, นอกคอก, ผ่าเหล่าผ่ากอ

Def. ที่ประพฤติไม่ตรงตามแบบธรรมเนียมประเพณี

Sample. ฉันไม่คบค้ากับคนแหกคอกเช่นนี้

แหกคอก [V] resist the tradition ; behave unconventionally; be a black sheep; become unorthodox

Syn. แหวกแนว, ผ่าเหล่า, ผ่าเหล่าผ่ากอ

Def. แหกประเพณี, ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอที่เขาเคยประพฤติปฏิบัติกันมา

Sample. ความคิดของผมคงจะแหกคอกจึงไม่มีการปฏิบัติในเวลาต่อมา