แว้ง [V] turn suddenly ; swerve; wheel back

Syn. เหลียว, หัน

Def. อาการที่เอี้ยวหัวหรืออวัยวะบางส่วนโดยเร็วเพื่อกัดหรือทำร้ายเป็นต้น

Sample. จระเข้แว้งหางฟาดจนเรือล่ม