แปลกถิ่น [ADJ] strange to the place ; new to the place

Syn. แปลกที่

Def. ที่ไม่ใช่สมาชิกของถิ่นที่อยู่ปัจจุบัน

Sample. ตามแนวชายแดน มีพวกคนแปลกถิ่นที่อพยพเข้ามาในเขตไทยเป็นจำนวนมาก

แปลกถิ่น [V] be strange to the place ; be new to the place

Syn. แปลกที่

Def. ไม่คุ้นเคยกับสถานที่ที่อยู่ในปัจจุบัน

Sample. ฉันนอนไม่หลับเพราะแปลกถิ่นเท่านั้น ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก