คำศัพท์ : แน่นิ่ง
แน่นิ่ง [V] be unconscious ; still; be motionless
Syn. ไม่ไหวติง, นิ่งแน่
Def. ไม่ขยับเขยื้อนร่างกายเลยเพราะหมดสติ
Sample. เธอแน่นิ่งไปหลายชั่วโมงกว่าจะได้สติคืนมา
แน่นิ่ง [ADV] still ; motionlessly
Def. ไม่เคลื่อนไหว
Sample. รถจอดแน่นิ่งมาหลายชั่วโมงแล้ว