คำศัพท์ : แตกสามัคคี แตกสามัคคี [V] be disunited ; be divided; be at sixes and sevens Syn. แตกแยก Ant. กลมเกลียว, สามัคคี, สามัคคีกลมเกลียว Def. แยกออกไปเป็นพวกเป็นเหล่า Sample. หากเรามีความประมาท เราแตกสามัคคีกันเมื่อใด เราก็จะเป็นอันตรายย่อยยับลงเมื่อนั้น |