แตกฝูง [V] be separated from the herd ; isolate; set apart; be disunited; break off from one's group

Syn. แตกพวก, แตกเหล่า, แตกพวกแตกคณะ

Def. ปลีกตัวออกจากหมู่, มีความประพฤติหรือความเห็นผิดแผกไปจากหมู่

Sample. ลูกเป็ดแตกฝูงวิ่งซุกหัวตามพุ่มหญ้าข้างทาง