แตกดับ [V] die ; perish; pass away

Syn. ตาย, ม้วย, ม้วยมรณ์, ซี้, สิ้นบุญ, สิ้นลม, สิ้นใจ, มรณะ, ล่วงลับ, มรณภาพ, สวรรคต, สิ้นชีพิตักษัย

Ant. เกิด, กำเนิด

Def. สิ้นสภาพของการมีชีวิต

Sample. บางอย่างดำรงอยู่ในโลกนาน บางอย่างดำรงอยู่ไม่กี่วันก็แตกดับ