คำศัพท์ : เหยือก
เหยือก [N] jug ; pitcher; ewer
class. ใบ
Syn. คนโท
Def. หม้อใส่น้ำที่มีหูอยู่ข้างๆ ข้างเดียว
Sample. เหยือกและกาน้ำรูปหงส์เป็นฝีมือของช่างชาวสุโขทัย