เสียสัตย์ [V] betray ; be dishonest

Syn. ผิดคำสัตย์, ตระบัดสัตย์

Def. ไม่ปฏิบัติตามคำพูด

Sample. พล.อ.สุจินดา คราประยูรเข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีโดยแถลงว่าตนเองมีความจำเป็นจะต้องเสียสัตย์เพื่อชาติ