เยาะเย้ย [V] ridicule ; mock; jeer; sneer; laugh at; make fun of; chaff; deride

Syn. เย้ยหยัน, เย้ย, หยัน

Def. เยาะให้ได้อายและเจ็บใจ

Sample. เขาชอบเยาะเย้ยผู้อื่น ไม่เคยไว้วางใจใครในการทำงานใดๆ เลย