เพิกเฉย [V] ignore ; pay no heed; be inattentive; remain inactive; be negligent; be indifferent; set aside; turn a deaf ear; sit by

Syn. นิ่งเฉย, ละเลย, เฉยเมย

Def. ไม่เอาใจใส่, ละเลยไม่สนใจ

Sample. ญี่ปุ่นเพิกเฉยต่อนโยบายขององค์การสันนิบาตนานาชาติที่ต่อต้านการแพร่ขยายทางการทหาร