คำศัพท์ : เปื่อยเน่า เปื่อยเน่า [V] rot ; decay; be putrefied; decompose; become putrid Syn. ยุ่ย, ผุ, เปื่อยยุ่ย, ผุพัง, เละ Sample. ร่างกายของเขาเปื่อยเน่าจนกลายเป็นอาหารของหนอน |
คำศัพท์ : เปื่อยเน่า เปื่อยเน่า [V] rot ; spoil; decay; fester; putrefy; be decomposed Def. ขาด หลุด ยุ่ยและมีกลิ่นเหม็น Sample. ศพที่ตำรวจเพิ่งพบเปื่อยเน่าจนกลายเป็นอาหารของหนอน |