คำศัพท์ : เต็มไปหมด
เต็มไปหมด [ADV] all over ; be full of; be flooded/glutted with
Ant. เบาบาง
Def. มีอยู่ทั่วไปหมด
Sample. ผีเสื้อตรงสวนดอกไม้ขยับปีกบินระยิบระยับเต็มไปหมด