เต็มเปี่ยม [V] be full of ; be perfect

Syn. เพียบพร้อม, บริบูรณ์

Ant. พร่อง

Sample. เมื่อสมัยสามียังอยู่ในราชการ ครอบครัวของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยทรัพย์และยศ

เต็มเปี่ยม [ADV] fully ; completely; wholly; entirely

Syn. ท่วมท้น

Def. มากเต็มที่

Sample. พ่อหวังอย่างเต็มเปี่ยมว่า วันนี้ลูกหลานที่อยู่ไกลต้องกลับมาเยี่ยมบ้านกัน