เต็มปาก [V] be in the mouth ;

Sample. แกพูดอู้อี้ขณะที่ข้าวยังเต็มปากอยู่

เต็มปาก [ADV] fully ; completely; wholly; entirely

Syn. สนิทปาก, เต็มปากเต็มคำ, เต็มปากเต็มคอ

Def. ใช้ประกอบกริยาพูดหรือกล่าว หมายถึง พูดได้สนิทปาก, พูดได้อย่างไม่กระดากปาก ไม่อ้อมแอ้ม

Sample. รัฐบาลพูดได้เต็มปากว่ารัฐบาลมีเสถียรภาพทั้งๆ ที่ง่อนแง่นอย่างนั้น