เดือดแค้น [V] be furious ; boil with anger; be resentful; be enraged

Syn. โกรธแค้น, แค้น

Def. โกรธหรือเจ็บใจอยู่ไม่หาย

Sample. เขารู้สึกเดือดแค้นแทนเจ้านายที่มาใส่ร้ายกันอย่างไม่มีมูลความจริง