เฉื่อย [V] slow ; decelerate

Syn. เชื่องช้า, ช้า, อืดอาด

Ant. รวดเร็ว, กระฉับกระเฉง

Sample. เขาเริ่มทำงานจริงๆ จังๆ อีกครั้งหลังจากที่เฉื่อยมานาน

เฉื่อย [ADV] slowly ; sluggishly; inertly

Syn. ช้า, เชื่องช้า

Ant. รวดเร็ว, กระฉับกระเฉง

Sample. ปัญหาหนึ่งของเขาที่ทำให้หัวหน้าไม่พอใจบ่อยๆ ก็คือ เขาทำงานเฉื่อยมาก

เฉื่อย [ADJ] slow ; inert; gently

Sample. เครื่องบินทอดตัวให้ล้อแปะที่พื้นปลายทาง วิ่งพอดีด้วยแรงเฉื่อยที่เหลืออยู่

เฉื่อย [ADJ] passive ; inactive; leisurely

Syn. ไม่สนใจ, ไม่ใส่ใจ

Sample. คำสั่งสอนที่ว่า เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง เอากระดูกแขวนคอ ทำให้คนไทยเป็นคนเฉื่อยต่อปัญหาส่วนรวมของสังคม