เงียบสงัด [ADJ] quiet ; silent; soundless; noiseless; inaudible; hushed

Syn. เงียบกริบ, สงัดเงียบ

Def. ที่สงบเงียบเพราะปราศจากเสียงรบกวนใดๆ

Sample. ฉันกลัวบรรยากาศที่เงียบสงัด เพราะทำให้อดคิดถึงเรื่องผีๆ ขึ้นมาไม่ได้

เงียบสงัด [V] be quiet ; be silent; be soundless; be noiseless; be inaudible

Syn. เงียบกริบ, สงัดเงียบ

Def. สงบเงียบเพราะปราศจากเสียงรบกวนใดๆ

Sample. ทั้งหมู่บ้านเงียบสงัดเหมือนหมู่บ้านร้าง ทั้งๆ ที่ยังหัวค่ำอยู่